plurima fiat differentia anomalie, velut EMN, copuleturque BM. Quoniam ergo AEB angulus, qualium quidem sunt iiii^or recti ccclx, talium subiaceat cxx, qualium autem duo recti ccclx, talium ccxl erit utique, et DEL angulus reliquorum in duos rectos cxx. Quare et que quidem super DL rectam periferiam talium cxx, qualium qui circa DEL orthogonium circulus ccclx, que vero super EL reliquorum in semicirculum lx, et earum ergo que sub ipsas rectarum EL quidem talium erit lx, qualium DE ypothenusa cxx, DL vero eorumdem ciii et lv. Et qualium ergo est DE quidem recta x et xix, DB vero similiter xlix et xli, talium erit et EL quidem recta v et xv ad proximum, DL vero similiter viii et lvi. Et quoniam quod ab BD deficiens eo quod ab DL facit quod ab BL, longitudine ergo erit et tota quidem BEL recta xlviii et liii, reliqua vero EB talium xliii et xliii, qualium est MB que e centro epicicli v et xv. Et qualium ergo est EB ypothenusa cxx, talium erit et BM quidem recta xiiii et xxv, que vero super eam periferia talium xiii et xlviii, qualium est qui circa BEM orthogonium circulus ccclx, et BEM ergo angulus qui continet plurimam differentiam anomalie, qualium quidem sunt ii recti ccclx, talium est xiii et xlviii, qualium vero iiii recti ccclx, talium vi et liiii. Distitit ergo secundum istam remocionis distantiam ea que penes anomaliam differentia differentia] add. a V₂ secundum apoguion factis gradibus v et i uno gradu lx^is liii. Est autem et tota usque periguion differentia graduum ii et xxxix. Et qualium ergo est maxima differentia lx, talium erit que unius gradus et liii lx^orum xlii et xxxviii, que et apponemus cxx numero in vi^o selidio. Similiter autem et in reliquis portionibus computantes rursus per eadem ita sumptas partes eius que duarum anomaliarum superhabundantie, apposuimus propriis numeris pertinentia cuique adiacentis superhabundantie lx^a, totis lx manifestum quoniam appositis duplicato xc graduum remotionis numero, qui est secundum clxxx a perguio excentrici, et vii vero apposuimus selidium continens secundum latitudinem factos progressus Lune in utrasque partes eius qui per media animalia, ut in eo qui per polos eius, hoc est asumptas huius circuli periferias inter eum qui per media animalia et eum qui circa ipsum centrum obliquum Lune circulum, sed sed] secundum V₂F₁ unumquemque particularium in obliquo progressuum. Usi autem sumus et ad hoc demonstratione huiusmodi per quam et eas que inter equinoctialem et eum qui per media animalia periferias eius qui per polos equinoctialis investigavimus, hic tamen velut ea que inter zodiacum et borealem vel australem terminum obliqui circuli periferia maximi per ambos polos ipsos scripti circuli v graduum existente, quoniam quidem et nobis quemadmodum et Iparco per circa borealissimos et australissimos progressus apparentia investigatus tantus ad proximum in utraque zodiaci progressus Lune plurimus deprehenditur et universa fere que circa observationes eius et eas que ad stellas et eas que per organa considerantur consone adaptantur tantis secundum latitudinem maximis progressionibus, ut per deinceps demonstrata confitebitur. Et est universalis Lune anomalie canonium huiusmodi.

⟨V.7⟩ Canonium universalis anomalie Lune