diametrorum subtraxero id quod fit ex BG in DH que corde ambe note sunt ut dictum est et residuum divisero per diametrum BH, exibit corda GD que cum nota fuerit erit per correlarium prime huius corda GA nota quod dixit propositio. Modus ergo practicandi hanc propositionem est talis: ducantur corde residuorum arcuum semicirculi in seinvicem et a producto subtrahatur quod provenit ex cordis dictorum arcuum in se ductis et dividatur remanens per diametrum et habetur corda arcus residui eius quod queritur. Qua habita ex doctrina correlarii prime huius habetur quantitas corde arcus propositi. Verbi gratia: ex prima propositione huius nota est michi quantitas corde arcus 60 graduum et eius residui, scilicet 120 graduum. Itemque corda arcus 36 graduum et sui residui, scilicet 144 graduum. The following table appears in the margin B

Si volo nunc scire quantitatem corde arcus 96 graduum que arcus provenit ex additione 36 ad 60, multiplico cordam 120 graduum per cordam 144 graduum et productum scribo ad partem. Deinde multiplico cordam 60 graduum per cordam 36 graduum et proveniens subtraho a producto prius servato et scripto ad partem et quod post subtractionem remanserit divido per diametrum, hoc est per duo signa, et numerus quotiens est quantitas corde arcus residui eius que queritur, scilicet 84 graduum. Qua habita quero eius quadratum et hoc secundum doctrinam correlarii prime huius subtraho a quadrato diametri sive a 4 antesignis et remanentis radix est quantitas corde arcus 96 graduum.

⟨II.6⟩ Sexta. Due linee inequales in circulo si protrahantur maioris ad minorem quam arcus longioris ad arcum brevioris minor est proportio

Per precedentium propositionum practicas nequeunt corde singulorum arcuum reperiri, sed tamen corde arcuum a ternario numeratorum sicque deficiunt due corde inter quaslibet cordas inventas. Possumus enim invenire ex corda arcus trium graduum per mediationem invenire quantitatem corde arcus unius gradus cum medio et ex illius iterum mediatione sciemus quantitatem corde trium quartarum sive 45 minutorum. Ad habendam igitur ex illis quantitatem corde unius arcus posuit Ptolomeus hanc propositionem previam, non ut per eam probet veram eius quantitatem que sciri non potest, sed inducit hanc propositionem ad sciendum quod in acceptione quantitatis corde arcus unius gradus non intervenit sensibilis error sive distantia a vera quantitate corde arcus unius gradus. Sit igitur circulus ABC in quo sint due corde inequales AB minor et BC maior, dicit prima propositio quod proportio corde BC ad cordam BA est minor proportione arcus BC ad arcum