solsticii estivalis parte 60 gradus non occidere quispiam inveniet, ita ut et maximus dies et umbrarum circumductio ad mensium quatuor spatium procedat.

Vbi elevatio poli 84 graduum est, ibi ex utraque solsticii estivalis parte 75 gradus non occidere quispiam inveniet, ita ut quinque maximus dies mensium ferme fiat et gnomonum umbre eodem tempore circumducantur.

Vbi vero totius quarte partis 90 gradibus borealis polus elevatur ab orizonte ibi borealior borealior] corr. ex borialior G equinoctiali semicirculus signiferi, hoc est circuli qui per medium signorum est, nunquam sub terra fit, australior nunquam super terram, ita ut dies unus et nox una annui spacii sint sex utraque proxime mensium et gnomones semper perischii sint; huius declinationis propria sunt, ut borealis polus super verticem sit et obliquus quidem tum semper tum nunquam apparentis situm accipiat et borealius borealius] corr. ex borialius G semispherium sui super terram australius sub terra semper efficiat; equinoctialis vero situm habeat orizontis.

〈II.7〉 Capitulum VII: De coascensionibus circuli qui per medium signorum est et equinoctialis in sphera declivi

Quoniam que universaliter in delinationibus considerantur breviter exposita sunt, sequitur iam ut quomodo simul ascendentia in qualibet declinatione equinoctialis tempora capiantur demonstrare simul dico ascendentia cum eius circuli arcubus qui per medium signorum est, per quos cetera quoque omnia que particularia sunt consequenter exponentur. Abutemur autem signorum nominibus in ipsis duodecimis obliqui circuli partibus, et quasi eorum initia a tropicis equinoctialibusque punctis capiantur, sic duodecimam partem que ab equinoctio vernali ad totius sphere sequentia est Arietem, secundum Taurum apellabimus, similiterque deinceps secundum traditum signorum nobis duodecim ordinem.

Primum autem demonstrabimus quod arcus circuli qui per medium signorum est equaliter ab eodem equinoctiali puncto distantes cum equalibus semper equinoctialis circuli arcubus ascendunt.

Sit enim meridianus circulus ABDG, orizuntis autem semicirculus BED, equinoctialis vero EG, obliqui quoque circuli due portiones FI et TC, ita ut utrunque F et T punctum vernalis equinoctii esse supponatur et ex utraque ipsius parte arcus equales capti FI et TC per C et I puncta ascendere intelligantur. Dico quia ipsius equinoctialis arcus qui cum utroque istorum ascendunt, idest FE et ET, equales sunt: sint polorum polorum] corr. ex pollorum G ipius equinoctialis puncta L et M, describanturque per ipsa LEM