sicut 18 ad 23, in Iove autem sicut 29 ad 43, suntque arcus epicycli FI et TC equales, erit proportio anguli FEI ad angulum TEC in Saturno quidem sicut 18 ad 23, in Iove autem sicut 29 ad ad] add. s. l. G 43, sed angulus etiam IEC, qui est excessus duorum secundum latitudinem motuum, gradus unius in utrisque stellis relinquitur. Quare si secundum expositas proportiones unus gradus dividatur, habebimus angulum FEI in Saturno quidem sexagesimarum 26, in Iove autem 24, et angulum FEC in Saturno sexagesimarum 34, in Iove 36. Quare totus etiam EG angulus declinationis excentrici erit in Saturno quidem graduum 2 26′, in Iove autem 1 24′, pro quibus commodius enim est abusi sumus gradibus 2 30′ et 1 30′, hinc TC quoque arcus declinationis epicyclorum colligitur in Saturno quidem graduum 4 30′, in Iove autem 2 30′, totidem enim in tabulis inequalitatis utriusque continent rursum inventas proxime magnitudines angulorum FEI et FEC.

〈XIII.4〉 Capitulum IIII : De componendis particularium latitudinis motuum tabulis

Ex istis igitur nobis integre maximarum declinationum tam excentricorcum quam epiciclorum magnitudines constitute sunt. Verum ut particularum quoque distantiarum latitudinales quottidie motus facile possimus invenire, quinque planetarum quinque tabulas composuimus, totidem singulas versuum quot et inequalitatis tabule sunt, ordinum autem quinque, quorum duo primi numeros similiter similiter] corr. ex simili G ut illi etiam continent, tertii tertii] add. marg. G distantias secundum latitudinem circuli per medium congruentes particularibus epicyclorum arcubus in ipsis declinationibus maximis, que in Venere quidem atque Mercurio in nodis excentricorum fiunt, in reliquis autem tribus in borealibus excentricorum terminis. In his quarti etiam ordines similes congruentias que fiunt in australibus excentricorum terminis continebunt, computata in his tribus maxima ipsorum etiam excentricorum tum ad septentrionem tum ad meridiem remotione. Invenimus autem hos arcus in Venere quidem atque Mercurio per unum rursus theorema theorema] corr. ex theoreuma G hoc modo.

Sit enim in superficie que rectos facit cum circulo per medium angulos ABG quidem linea communis ipsius et zodiaci section, linea vero DBE communis sectio superficiei epicycle, et sit A centrum zodiaci, B autem centrum epicycli, linea vero AB sit epicyclorum distantia que in maximis declinationibus fit, descriptoque circa B centrum epicyclo DFEI, coniungatur FBI diameter recta ad lineam DE, supponatur autem etiam epicycli superficies recta ad subiectam superficiem, ut linee que ducte in ipsa rectos angulos ad lineam DE