signentur igitur tres circuli equales in zodiaci superficie de quibus ille a quo centrum epicycli Martis defertur sit ABG cuius centrum D, excentricus autem equalis motus sit EFI cuius centrum T, zodiaco vero concentricus sit CLM cuius centrum N, diameter vero que per omnia transit centra sit XOPR. Supponatur autem A quidem punctum esse ubi centrum epicycli erat in prima oppositione, B autem ubi erat in secunda, G vero ubi in tertia, et coniungantur TE et TBF et TIG et NCA et NLB et NGM linee, ut excentrici arcus EF 81 44′ prime periodice distantie graduum sit, arcus vero FI 95 28′ graduum secunde, et rursus CL zodiaci arcus 67 50′ apparentis prime distantie graduum sit, et LM similiter arcus 93 44′ secunde distantie graduum. Si ergo arcus excentrici EF et FI subtenderentur ab arcubus zodiaci CL et LM, nihil aliud ad demonstrationem excentricitatis quereremus. Verum quoniam ipsi medii excentrici arcus AB et BG non datos subtendunt et, si coniunxerimus NSE et NTF et NIY, rursum excentrici arcus EF et FI subtenduntur ab arcubus zodiaci ST et TY, nec ipsis etiam datis, opus erit ut antea CS et LT et MY varii arcus dentur, ut ab arcubus coniugatis EFI et STY proportio excentricitatis exquisite demonstretur. Verum quoniam, antea quam excentricitatis et maxime longitudinis proportio habeatur, exquisite istos capere possibile non est, darique proxime possunt, etiam si non exquisite illi presupponantur, propterea quod differentie ipsorum non magne sunt, computationem prius faciemus, tamquam si nulla differentia de qua curandum sit ST et TY arcus differant ab arcubus CL et LM.

Sit enim ABG circulus excentricus equalis motus Martis, et supponatur A punctum prime oppositionis esse, B secunde, G autem tertie, et capiatur intra excentricum D zodiaci centrum in quo visus noster sit, et coniungantur semper a tribus oppositionum punctis linee ad visum, sicut modo AD et BD et GD linee, producaturque una coniunctarum trium linearum ad oppositum excentrici arcum, ut hic linea GDE, reliqua vero duo puncta oppositionum linea quedam coniungat, ut hic linea AB, deinde ab excentrici sectione factam per eductam lineam in puncto E coniungantur ad reliqua duo puncta oppositionum linee, ut hic E et EB, deducanturque ad lineas que sunt a dictis duobus punctis ad zodiaci centrum perpendiculares, ut hic in lineam AD perpendicularis EF et ad lineam BD per-