ipse vero TE 57 44′ earundem. Demontratum est igitur quia prima duodecima pars circuli qui per medium signorum describitur ab equinoctiali puncto accepta equaliter equinoctialis circuli gradibus 27 50′ secundum positum modum pertransit, secunda gradibus 29 54′. Nam uterque simul graduum demonstate sunt 57 44′. Tertia vero duodecima pars, quoniam tota obliqui circuli pars quarta toti equinoctialis quarte, sicut ad circulos qui per polos equinoctialis describuntur, equaliter compertransit, residuis ad quartam partem gradibus 32 16′ equaliter compertransibit. Eodem modo expositam demonstrationem prosequentes singulis etiam decem gradibus obliqui circuli contraseuntes equinoctialis gradus computavimus. His enim minores nulla quantitate que digna cura sit differunt ab excessibus qui equaliter adduntur, has decades exponemus, ut, in quot temporibus utraque ipsarum et meridianum, ut diximus, ubique et recte sphere orizontem pertranseat, paratum habeamus, initiumque a decima parte que ab equinoctiali puncto incipit faciemus. Prima igitur continet tempora 9 10′, secunda 9 15′, tertia 9 25′, ita prime duodecime partis partis] corr. ex partes A 27 50′ tempora colliguntur, quarta temporum est 9 40′, quinta 9 58′, sexta 10 16′, ita secunde quoque duodecime tempora colliguntur 29 54′, septima tempora continet 10 34′, octava 10 47′, nona 10 55′, ut rursus tertie duodecime partis que ad tropica signa exit 32 16′. Totius vero quarte partis 90 convenienter tempora colligantur. Est autem per se manifestum quia reliquarum quoque quartarum ordo idem poenitus est, nam quoniam sphera recta, idest equinoctialis sine declinatione ad orizontem, supponitur poenitus omnibus accidunt.
Finis primi libri feliciter.