quantitatem reperit Ptolemaeus esse 265 graduum 15 minutorum, hoc modo scilicet quaesivit medium motum Solis 879 annorum 66 dierum, et duarum horarum aequalium, quem reperit (reiectis integris circulis, ut solet, ubi numerus collectus excedit 260 gradus) 211 gradus 25 minuta, quos subtraxit a 116 gradibus 40 minutis, sed cum numerus subtrahendus sit maior quam numerus a quo debet fieri subtractio adiecit integrum circulum, scilicet 360 gradus, et postea subtraxit ac invenit Solem primo die thot in meridie, primo anno Nabonassari, distitisse a maxima longitudine 265 gradus 15 minuta. Sed ut talis subtractio manifestior fiat, esto ABGE circulus excentricus Solis, cuius centrum sit D et diameter ADG, ponamus quod Sol tempore observationis, scilicet 17 anno Adriani, et cetera, fuerit super puncto B,

hoc est autumnali aequinoctio, et primo meridie mensis thot primo anno Nabonassari super puncto E, ex superioribus est arcus BA notus, qui inventus est esse 116 graduum 40 minutorum, et similiter arcus EAB, qui est 211 graduum 25 minutorum. Et cum arcus BA sit minor arcu BAE, non potest ab eo fieri subtractio. Ideo adiiciatur integer circulus ABGE, hoc est 360 gradus, ad 116 gradus et 40 minuta, a quibus, si subtrahitur arcus EAB, relinquetur arcus BGE. At cum arcus EAB auferatur ab arcu AB, et integro circulo, necesse est relinqui arcum BGE una cum arcu AB, additis his duobus arcubus fit arcus ABGE, hoc est distantia Solis a maxima longitudine, quae inventa est 265 graduum et 15 minutorum. Si itaque numeraveris a puncto A, qui augem repraesentat, hoc est a 5 gradibus 30 minutis Geminorum, usque ad finem 265 gradus 15 minuta, id est punctum E in quo fuit Sol in meridie primo die thot, provenies ad 0 gradus 45ʹ Piscium.