ones et stationis secunde. Similiter si combustus Combustus, translation from Arabic muḥtariq: situation of a planet when it is in conjunction with the Sun or located at less than 12° from the Sun, whose influence is considered harmful in this case. fuerit, expectandus est donec sit orientalis. Septima Septima] Septimum C; Septimo Eds; In alio [Septima, etc. In alia translatione B]: Septima ut appareant significatores in itinere et sint equales et eat Mars ad 4 cadentem aut [aut om. B] ad domum itineris, incitabit illud nec est aliud tempus preter hoc. Hec exterior littera est melior interiori, et sicut dedit exemplum [exempla B] in itinere, ita intellige in aliis questionibus add. i. m. VB, ut appareant significatores in itinere et sint equales et eat Mars ad 4^am cadentem aut ad domum itineris incitabit illud, et sicut dedit exemplum in itinere ita intellige in aliis questionibus ut appareant significatores in itinere et sint equales et eat Mars ad 4^am cadentem aut ad domum itineris incitabit illud, et sicut dedit exemplum in itinere ita intellige in aliis questionibus FEds] sicut cum non apparuerint significatores in itinere propter discordiam significatorum, eo quod unus testificetur iter, et non alter, et cum fuerit Mars in parte que auxilietur itineri vel in domo itineris incitabit viam VMBCPBoEds. The two versions, that of F and that of VMBCPBo, are more complementary than contradictory and undoubtedly both find their source in an Arabic original, even if it is only that of VMBCPBo which is edited and translated by Martorello and Bezza, pp. 202-203. Erhard Ratdolt and Bonetto Locatello therefore had good reason to publish them one after the other at the end of the commentary to this verbum. But they both say as they present the one of F after that of the other manuscripts: ‘Hec littera est melior predicta’. In fact, the other manuscripts reproduce the Iam premisi version but adding a ‘non’: ‘Septima, ut cum [non add.] apparuerint significatores […].’. Hec sunt tempora nec sunt alia preter hec 7^em.

⟨82⟩ Verbum 82 Verbum 82, in quibus significationibus non sit iudicandum Eds

⟨D⟩ixit Ptholomeus: Cum coequales fuerint significatores in re aliqua et in eius contrario id est [scilicet Eds] quod tot sint [sunt VEds] significatores qui negant, quot qui concedunt et eque fortes add. i. m. FV and inserted into the text of Eds, aspice ascendens coniunctionis vel preventionis, quod si ibi equales fuerint non festines dare iuditium.

Expositio

Insipientes astrologi in omni interrogatione iudicabant semper per hoc quod eis occurebat, inde sepius in errore cadebant. Verum quia in hac arte discutiunt periti significatorum fortudines significatorum fortitudines, id est quod sint significatores fortes qui negant, tot quot sunt qui concedunt et eque fortes concordantium interrogationi et discordantium illi add. i. m. B concordantium interrogationi et illi discordantium postmodum iudicant interrogationi et illi discordantium postmodum iudicant] add. i. m. V per fortiorem.

Quod autem clarescat, sub exemplo ponamus. Quidam interrogavit nos de itinere quod volebat agere, invenimusque significatorem interrogantis et significatorem itineris inter 4^m et 7^m quod significabat moram vel stationem moram vel stationem FBo] moram [vel stationem add. i. m.] V; moram MB; stationem CPEds. Invenimus etiam significatorem interrogantis evenire ad coniunctionem significatoris itineris, et ex hoc significavimus iter. Erat etiam Saturnus in 3° ab ascendente, et hoc iudicabat stationem. Oportuit itaque priusquam iudicaremus vel loqueremur in hoc discutere omnes significatores stationis et itineris, qui si equales fuerint non iudicabimus. Inde ait Ptholomeus: ‘Cum coequales fuerint significatores’, observa significatorem coniunctionis vel preventionis dominantem in eius ascendente, et fac cum illo sicut cum domino interrogationis, quem si inveneris secundum esse et modum concordantium non iudicamus inde et differremus differremus] diffinimus C donec iteret interrogationem iteret interrogationem] itinere interrogamus P; itineret interrogationes Bo.

⟨83⟩ Verbum 83 Verbum 83, in significatione eorum qui accidunt per horam adeptionis, etiam que accidunt per horam introniçationis eius, id est per ascendens Eds

⟨D⟩ixit Ptholomeus: Hora adeptionis In alio: officii add. sup. lin. V; [Hora adeptionis B], id est cum quis dat honorem et dignitatem alicui, per ascendens ipsius hore, videmus id quod est inter dantem et accipientem, id est utrum in bona hora det ei. Hora vero qua intronizatur, ascendens indicat quid accidat ei in dignitate illa add. i. m. FVB; Hora introniçationis est illa quando aliquis ponitur in dignitate vel officio. Cum quis dat honorem alicui, per ascendens ipsius hore, videmus quod est inter dantem et accipientem, id est utrum in bona hora det ei. Hora vero que intronizatur, ascendens indicat quid accidit ei in dignitate illa add. Eds ad the end of the commentary of verbum 83 dignitatis est, ei quod erit inter illum et principem eius. Hora vero introniçationis id est que ponitur in dignitate illa add. sup. lin. V eius est, modus eius in opere suo.

Expositio

Convenerunt astrologi quod hora adeptionis sit ei qui adipiscitur et ei qui preest illi. Et hora introniçationis eius est ei qui adeptus est et qui sunt sub illo. Et hec est diversitas propter distantiam loci in quo moratur qui adipiscitur et qui dat. Res autem adeo patet in hoc, quod non indiget expositione.

⟨84⟩ Verbum 84 Verbum 84, de eo quid accidit super res introniçati in officio vel dignitate Eds

⟨D⟩ixit Ptholomeus: Cum fuerit dominus ascendens introniçationis alicuius dignitatis Mars, et ipse in secunda vel commixto domino secunde, destruet substantiam eorum quibus