in eius tribus viribus, et in hoc quod manat manat] permanet Bo ex illis ex bono sive malo, iustitia vel iniustitia, largitate vel avaritia, veritate seu mendacio, fidelitate seu proditione, superbia vel humilitate. Cum vero qualiter hoc totum ex anima manet cognoverit tunc stellas aspicere debet et videre quomodo ex stellis hoc ad animam perveniat, et hoc totum scire radicitus. Et hec pars scientie est melior cunctis partibus que in hac scientia continentur. Quam qui bene scit astrologus physicus scit astrologus physicus VMPBBo] sit astrologia phylosofus F; scit astrologus veridicus C; sit astrologus phisicus vel veridicus Eds meretur dici.
⟨8⟩ Verbum 8 Verbum octavum, de dignitate presciencie anime Eds
⟨D⟩ixit Ptholomeus: Anima sapiens ita adiuvat opus stellarum quemadmodum quenadmodum sic F seminator fortitudines naturales.
Expositio
Sapiens anima est illa que scit illud quod diximus de fortitudinibus celi de fortitudinibus celi] add. i. m. VM and inserted into the text in BoEds; de celi fortitudinibus B; de fortitudine celi C. See Martorello and Bezza, pp. 70-71., et eius adiutorium est quando aliquod bonum alicui homini eventurum cognoverit, ei res suas sic aptare precipiat, ut illud bonum venturum maius ac melius eveniat, quam eveniret nisi eum sic premuniret. Iam locuti sumus de hoc sufficienter in 5 capitulo.
⟨9⟩ Verbum 9 Verbum 9, de imaginibus celestibus universusque creature terrene Eds
⟨D⟩ixit Ptholomeus: Vultus huius seculi sunt subiecti vultibus celestibus. Et ideo sapientes qui ymagines faciebant stellarum introitum in celestes vultus inspiciebant, et tunc operabantur quod debebant debebant] dicebant M.
Expositio
In hoc capitulo vult Phtolomeus multa ymaginum secreta patefacere, et vultus quos in hoc seculo esse dicit sunt species animalium et species planetarum et nunc dicit quod omnibus istis speciebus dominantur vultus sibi similes in celo manentes. Verbi gratia: Scorpio celestis terrenis scorpionibus dominantur, et celestis serpens terrenis serpentibus. Sapientes vero ymaginum aspiciebant aspiciebant] accipiebant Bo quoniam planeta de sub radiis Solis egrediebatur et ingrediebatur hos vultus, eumque in ascendente ponebant et vultum quem intrabat celabant id est sculpebant add. i. m. VM and inserted into the text of Eds in lapide, et miscebant cum eo alia ad hoc necessaria, faciebantque cum eo ex aptatione sive destructione quod volebant, et vis illa in lapide multis temporibus durabat.
Ego autem vidi in temporibus Chomarohe regis Chomarohe regis FVM] Comaroe regis Bo; Comaire regis B; Comorche regis C; Cosmaroe regis P; Camorche regis Eds. Khumārawaīh, second Tulunid sovereign of Egypt (884-896). Aḥmad ibn Yūsuf wrote a kind of chronicle of this dynasty, known as Kitāb al-Mukafa’ah, ‘The Book of Compensation’: see Z. K. Hassan, Les Tulunides. Étude de l’Égypte Musulmane à la fin du IXe siècle, 868-905, Paris, 1933; F. Rosenthal, ‘Ibn al-Dāya’, Encyclopaedia of Islam2, and infra, the end of the commentary to Verbum 30., christianum quemdam add. Bo satellitem qui ad nos ex Romanis Romanis] Romanis partibus C. The country of the Rumis refers to Byzantium among Arab authors of the Middle Ages. venit et sapiens dicebatur, qui saracenus effectus est in Egipto morans morans] maoirans Bo, in geometria peritus faciebatque ymagines que artificialiter movebantur, lapidumque naturam et herbarum cognoscebat. Quadam autem die dum cum eo esset eius armigerum vociferantem audivimus quem scorpio pupun