ab obliquatione superficierum continetur. Supponatur ergo, ut iam dictum est, quod inter maximam et minimam longitudinem quinque utraque ipsarum gradibus maxime borealior et australior fit fit] corr. ex fiat A motibus qui sunt secundum epicyclum contrarii. Stella contrarii Stella] add. marg. G enim Veneris indifferenti quodam maiorem atque minorem quam quinque graduum remotionem que fit in minima et maxima excentrici longitudine cernitur facere, stella vero Mercurii 30 proxime unius gradus sexagesimis.
Sit ergo rursum ABG linea circuli per medium signorum et epicycli communis sectio, descriptoque in B puncto epiciclo GDE obliquo obliquo] corr. ex obliqo G ad superficiem circuli per medium, ut iam explanavimus, coniungatur a centro zodiaci A tangens epicyclum linea AD, et protrahantur a puncto D, et ad lineam quidem GBE perpendicularis DF, ad superficiem autem circuli per medium perpendicularis DI, et coniunguntur BD et FI et AI linee, et supponatur DAI angulus continere in utraque stella medietatem proposite remotionis secundum longitudinem que medietas est talium 2 30′ qualium quatuor recti sunt 360, sitque propositum invenire magnitudinem obliquationis utriusque superficierum, hoc est magnitudinem anguli DF.
In Venere igitur, quoniam, qualium est epicycli semidiameter 43 10′, talium maxima quidem longitudo est 61 15′, minima vero 58 45′ et media inter eas 60, linea pro facto AB eam proportionem habebit ad lineam BD quam habent 60 ad 43 10′. Et quoniam quadratum linee BD subtractum a quadrato linee AB facit quadratum linee AD, habebimus etiam huius longitudinem 41 40′ earundem. Similiter quoniam sicut BA ad AD, sic et BD ad DF, habebimus etiam DF lineam 29 58′ earundem. Rursus quoniam angulus DAI talium supponitur 2 30′ qualium quatuor recti sunt 360, qualium vero duo recti sunt 360, talium 5, erit etiam arcus linee DI talium 5 qualium est circulus qui rectangulo ADI circumscribitur 360, et corda sua DI talium 5 14′ qualium est AD que rectum subtendit 120. Quare qualium est AD linea 41 40′, talium erit DI linea 1 50′. Fuit autem etiam DF 29 58′ earundem demonstrata. Quare qualium est DF que rectum subtendit 120, talium etiam DI erit 7 20′, et DFI angulus obliquationis talium 7 qualium duo recti sunt 360, qualium vero quatuor recti sunt 360, talium 3 30′. Sed quoniam excessus anguli DAF ad angulum IAF differentiam continet additionis subtractionisve secundum longitudinem, hinc etiam ipsam ratione simili ex ipsorum magnitudine consequemur. Nam quoniam demonstratum est talium esse AD que rectum angulum subtendit 41 40′