perficies ABC, DAB, DBC, DCA, quae sint LMN, OLM, OMN, ONL; et tum demum descripta erit figura sicut oportebat.

Eodem modo describetur et cubus, cuius basis ABCD et aliud quodvis corpus.

〈A.〉 Cum sit possibile o Syre etc.］

Primum docet Ptolemaeus dato aequinoctiali circulo in plano proposito describere et alios circulos qui sunt in solida sphaera, videlicet meridianum zodiacum, circulos aequinoctiali aequidistantes; atque inter hos praecipue duos tropicos qui zodiacum intra sese concludunt. Docet autem hoc pacto: Describatur aequinoctialis circulus qui sit ABGD circa centrum E et ducantur diametri sese invicem secantes ad angulos rectos AG, BD. Erit altera diameter, videlicet AG pro circulo meridiano et punctum E pro polo mundi arctico. Producatur deinde AG et ex utraque parte puncti G circuli ABGD aequales arcus abscindantur GN, GH ut sit GH versus D, idque secundum quantitatem distantiae circulorum aequidistantium, quos describere oporteat. Sumantur autem primo arcus GN, GH ita ut contineant partes viginti tres et minuta 51 earum partium, quarum totus circulus continet 360, quae scilicet est distantia duorum tropicorum ab aequinoctiali et maxima zodiaci declinatio tempore Ptolemaei. Et ducta DH producatur ut secet lineam AG in K et ducatur DN secans eandem in C, et centro quidem E intervallis autem EK, EC circuli describantur KM, CL et rursus sumpto in linea CM puncto medio quod sit R; ex eo describatur alius circulus circa CM. Erit iam circulus CL tropicus Cancri, KM tropicus Capricorni et CM zodiacus inter hos inter medius qui aequinoctialem bifariam in punctis B D oppositis secabit. Ducta enim DM secante aequinoctialem in Z, erit arcus AZ aequalis arcui GH, hoc est ipsi GN; quare ZDN erit dimidii circuli circumferentia et angulus ZDN rectus. Itaque quoniam trianguli MDC angulus ad D rectus est, punctum D cadet in circumferentia circuli CM. Non aliter demonstrabimus cadere punctum B in circumferentia eiusdem, pa-