norum, ad partes zodiaci oppositas pertingere, et quoniam partes zodiaci oppositae ab aequinoctiali aequaliter declinant, per circulos ipsi aequidistantes designantur. Quare si demonstrabitur lineas illas terminari ad puncta per quae describuntur circuli aequidistantes, perspicuum iam erit quod oportebat demonstrare. Potest autem haec demonstratio et ad horizontem accommodari.

E. Designabimus deinde circulum alium declivem］

Ostendit horizontem cum aequinoctalem bifariam secet et zodiacum ita secare in partibus oppositis, hoc est eorum sectionum puncta rectis lineis per polum transeuntibus coniungi, ut inde constet hos circulos in plano ita descriptos esse, sicut oportebat.

F. Quoniam enim in circulo HATG lineae duae se invicem secant, etc.］

Quoniam in circulo HATG rectae lineae AG, HT se invicem secant, erit rectangulum HET aequale rectangulo AEG, hoc est ipsi BED. Quare duas lineas HET, BED in eodem circulo esse necesse est; erit ergo punctum T et in zodiaco.

G. His ita constitutis, nunc metienda est proportio semidiametrorum, etc.］

Inquirit quantitatem semidiametrorum circulorum aequinoctiali aequidistantium, per quos in planisphaerio describuntur et zodiacus et horizon, et zodiaci item signa distinguuntur, videlicet quot partes quaelibet earum contineat, quarum semidiameter aequinoctialis continet LX, ut inde monstretur signorum omnium ortum consentire ei qui in solida sphaera apparet, tam recta quam obliqua. Sunt autem omnia quae hoc loco dicuntur adeo manifesta ut interpraetationis lumen minime desiderent, quanquam notae quibus et gradus et graduum particulae significantur mendo non careant; non enim respondent exacto calculo, sed tamen corrigere non placuit, nisi quae insigniter depravata erant.

H. Unde angulos BDT et BDK recto aequales esse consequens est］

Sumatur enim ex altera parte B arcus BL aequalis arcui BH. Erit LT semicirculus, quare angulus LTD rectus est; sed anguli BDT, BDK aequales sunt angulis BDT, BDL, qui quidem recto LDT sunt aequales. Angulos ergo BDT, BDK recto