lis eorum partibus. Demonstratio autem eadem erit.

Ex superius demonstratis facile apparere potest quae caussa sit cur Ptolemaeus sphaerae circulos in plano describere volens oculum in superficie ipsius potissimum statuerit. Ex eo enim loco spectanti quotquot in sphaera circuli imaginari possunt, omnes vel per rectas lineas vel per circulos repraesentantur. Alioquin, oculo alibi constituto, quandoque repraesentarentur per ellipses, quandoque etiam per alias curvas lineas, quarum descriptionem difficillimam esse nullus est qui nesciat. Ex punctis vero quae in sphaerae superficie sunt polum australem delegit et ut septentrionalis caeli regio quae nobis semper versatur ante oculos in planisphaerio collocaretur et punctum immobile alterum referens polum circa quem ea circumfertur centri locum teneret.

B. Hac itaque ratione etc.］

Meridianos circulos rectis lineis per centrum aequinoctialis, hoc est, per polum transeuntibus repraesentari oportere iam dictum est; et cum sphaerae circuli maiores sese bifariam secent in partibus oppositis, et rectae lineae omnes quae meridianos referunt zodiacum in partibus oppositis secabunt.