de digitis partibusque sexagesime inveniuntur eas conscribemus, et quot ex huiusmodi equatione digiti fiunt, totidem duodecimas lunaris diameteri partes obscurationem in medio eclipsis tempore habituram dicemus. Deinde numero equato huiusmodi duodecimam semper suiipsius pro motu Solis qui interea fit partem addemus, partiemurque per motum Lune hunius hore inequalem inequalem] corr. ex equalem G qui tunc fuerit et numerus qui per partitionem emerget horarum erit equalium quas quelibet eclipsis tempora continebunt incidentie quidem repletionisque tempus eas que seorsum ex ordine quarto colliguntur, eas vero que ex quinto medietas temporis more. Hinc etiam singularum horarum motus qui fiunt in principio et in exitu incidentie atque replectionis ex subtractione additioneve ipsorum que in singulis inveniuntur ad medium more tempus, hoc est ad tempus vere oppositionis proxime inveniuntur. Postremo cum diametri digitis in brevissimam tabulam intrabimus, et duodecimas totarum arearum partes in ordine quarto conscriptas inveniemus, et similiter solarium quoque in ordine secundo.

Sed quamvis ratio quidem demonstrat non semper tempus quod a principio eclipsis usque ad medium ipsius est equale illi tempori esse quod est a medio usque ad extremum, propterea quod equales transitus in temporibus inequalibus propter Solis et Lune inequalitatem fiunt, tantum, quantum ad sensum pertinet, nullus dignus cura in apparentibus error fiet quod equalia hec tempora esse supposuimus. Nam etiam si in medio cursu fuerint ubi additiones maiores fiunt, transitus tamen ad tot horas, quot horarum totum eclipsis tempus est, differentiam excessus facit minime sensibilem.

Quod autem lunaris latitudinis periodus ab Hipparco demonstrata sine errore non sit, quoniam minor secundum illas rationes esse videtur intermedius expositarum eclipsium motus, maior autem que per computationem nostram percipitur, ex eisdem rursus animadvertentes intelligemus. Nam cum ad huiusmodi demonstrationem duas lunaris eclipsis per 7160 menses factas acceperit, in quibus quarta lunaris diametri pars in eodem ex ascendente nodo transitu defecit, quarum prima in secundo Mardocempadi anno altera in trigesimo septimo tertie secundum Calippum periodi fuit observata, observata] post corr. G accipit ad demonstrandam restitutionem quod idem secundum latitudinem transitus equaliter in utraque continetur eclipsi, eo quod prima facta fuerit, cum Luna esset in maxima, secunda, cum esset in minima epicycli longitudine, et propterea putavit nullam ex inequalitate