dine, et ipse non percepit illud, et res huiusmodi quidem elongatur ultima longitudine ab eo qui studet, sicut ipse studuit ex sermone in istis rebus notabilis quantitatis, et ipse non percepit contradictionem suam, et illud est, quoniam ipse dixit, quod sol habet diuersitatem aspectus sensibilem, et quod maior quantitas eius est 2. minuta et 51. secundum, et lineauit ad illud tabulas, et minuit eam in eclipsi solis ex diuersitate aspectus lunae. Et dixit, quod non inuenit ueneri et mercurio, quamuis sint in propinquiori propinquitate eorum a terra, diuersitatem aspectus cui sit quantitas de qua sit curandum, et ipse demonstratione probat in eo QUOD uenit post, quod medietas diametri orbis reuolutionis ueneris est 43. partes et 6. partis, per partes quibus medietas diametri ecentrici utriusque eorum est 60. partes, et quod linea quae est inter duo centra, scilicet centrum orbis ecentrici et centrum orbis signorum, est pars una et quarta partis per illam quantitatem. Cum ergo fuerit stella ueneris in longiori longitudine sua, oportet ut sit longitudo eius a centro terrae maior 104. partibus, et cum fuerit in propinquiori propinquitate sua, erit longitudo eius a centro terrae minor 16. partibus. Cum ergo sit sol super eam, et erit longitudo eius semper a centro terrae plus 104. partibus, et est ei diuersitas aspectus, cuius summa est fere tria minuta, tunc quia non inuenitur, ut stellae ueneris, cum inter ipsam et inter centrum terrae est minus 16. partibus diuersitas aspectus, cui sit quantitas manifesta, et oportet, ut sit secundum quod partium eius longitudini circiter tertiam partis, et oportet iterum, si stella mercuij est sub sole, ut sit diuersitas aspectus eius, quando est in longitudine propiori orbis reuolutionis suae fere 7. minuta, licet diuersitas aspectus utriusque in istis locis non sit possibilis, propterea quod uterque est in constructione solis, sed est possibilis in eo quod appropinquat eis. Cum autem stella ex eis utrisque est super lineas contingentes or bem reuolutionis, tunc acceptio diuersitatis aspectus eius est possibilis ualde, quia sunt super finem longitudinis suae a sole, prolongatur ergo propter illud mora earum supra terram, et cum centrum orbis reuolutionis earum est tunc in uno duorum nodorum, est unaquaeque duarum stellarum in superficie orbis signorum quia est diuersitas aspectus utrisque nuda a latitudine earum, et est diuersitas aspectus ueneris tunc quasi 6. minuta, et diuersitas aspectus mercurij quasi 4. minuta. Cum ergo non inueniatur eis utriusque diuersitas aspectus, cui sit quantitas de qua sit curandum secundum quod ipse dixit, et soli sit diuersitas aspectus sensibilis, cui sit quantitas de qua est curandum, quomodo sunt sub sole. Illud quo contradixit ratiocinationi antiquorum, qui crediderunt quod ipse supra solem per hoc, quod ipsi non inueniunt eas utrasque tegere solem in aliqua dispositionum, quia diit, quod stella quandoque est sub sole, et non tegit ipsum a nobis, quoniam est superficies quae non sunt superficies, quae transeunt per uisus nostros et per solem, sicut accidit in pluribus coniunctionibus quae sunt lunae cum sole, non destruit ratiocinationem earum nisi postquam demonstratur, quod duae stellae uenus et mercurius non transeunt semper super lineas quae transeunt per uisus nostros et per solem, et illud quod dat sermo eius, est quod ipse credit illud. Res uero non est sicut ipse credidit, imo declaratur per demonstrationem ueram ex summa quam dabimus in tractatu 13. libri sui in radicibus super quas currit esse suarum latitudinum, quod ipsae transeunt per lineas transeuntes per uisus nostros et per solem necessario. Incipiamus ergo nunc in declaratione illius. Sit itaque orbis egredientis centri circulus a b g d, et orbis signorum circulus a m g n circa centrum e, et est locus uisuum, et sit punctum a unus duorum nodorum orbis egredientis centri stellae, et punctum g nodus secundus, et punctum b una duarum partium, et punctum d pars secunda, et sit orbis reuolutionis stellae circulus 3 h, et sit centrum eius in primis super punctum a, quod est unus duorum nodorum, et diametri eius transiens per longitudinem eius longiorem et propinquiorem linea 3 h, et diameter erecta super eam orthogonaliter linea t h. Et Ptolomeus quidem ostendit in tractatu 13. libri sui, quod pars septentrionalis et meridionalis duorum orbium suorum mouentur ad septentrionem et meridiem a superficie orbis signorum, et quod ultimum quo elongantur ab eo. In stella quidem ueneris est 6. partis, et in stella quidem mercurij est 3. quartae partis, et quod duae extremitates duarum diametrorum z h et t k quae sunt duo puncta z et t mouentur semper su