peruenit etiam superficies orbis ecentrici ad superficiem orbis signorum, et quando peruenit centrum orbis reuolutionis ad longitudinem propiorem ecentrici, fit illa longitudo propior in ultimo declinationis suae ab orbe signorum ad partem, in qua fuit decliuior longitudo longior in primis, deinde redit ad superficiem orbis signorum, quando peruenit centrum orbis reuolutionis ad nodum secundum. Cum ergo redit ad longitudinem longiorem, fit illa longitudo longior in fine longitudinis suae ab orbe signorum secundum illud super quod fuit in primis. Est ergo propter illud centrum orbis reuolutionis utriusque ab orbe signorum semper, in uenere quidem centrum orbis reuolutionis eius in septentrione semper, et in mercurio quidem in meridie semper. Longitudo uero propior uisibilis diametrorum duorum orbium reuolutionis utriusque sunt in rectitudine centri orbis signorum, quando est posita super circumferentiam circuli parui, cuius centrum cenrum ed. est positum in superficie orbis ecentrici, et est erecta orthogonaliter, et mouetur super circumferentiam eius, et mouetur cum ea superficies orbis reuolutionis a superficie orbis ecentrici ad plagam septentrionalem eius, sicut fuit in stellis tribus, praeter quod inceptio huius motus reditionis eius est in uenere quidem a longitudine propiori ecentrici. Et in mercurio quidem a longitugine longiori eius, et fit illa longitudo propior in ultimo longitudinis suae a septentrione, quando centrum orbis reuolutionis est in duobus nodis, non in longitudine longiori et propiori ecentrici, sicut fuit in stellis tribus. In uenere quidem in nodo, qui est in medietate circuli quae est ad additionem, et in mercurio quidem in nodo opposito ei. Diametrorum uero erectarum super has diametros orthogonaliter extremitates sequentes, sunt positae super duas circumferentias circulorum paruorum aequalium summe recessionum in latitudine, et eorum centra sunt posita etiam super superficies aequedistantes superficiei orbis signorum, et mouentur extremitates harum diametrorum super circumferentias ctrcumferentias ed. eorum cum superficiebus orbium reuolutionum motu aequali, et aequali in uelocitate motui medio in longitudine, et motui extremitatum diametrorum primarum ab uno duorum principiorum, quae sunt super sectiones horum circulorum et superficierum, in quibus eorum centra sunt posita uersus septentrionem, et inceptio huius motus et reditionis eius in uenere quidem est a nodo, qui est in medietate circuli, quae est ad additionem, et in mercurio quidem a nodo opposito ei. Est ergo longitudo uespertina sequens, quando est centrum orbis reuolutionis in longitudine longttudine ed. longiori, et ueneri quidem in ultimo longitudinis suae in septentrione, et mecurio quidem in ultimo longitudinis suae in meridie, et quando centrum orbis reuolutionis est in longitudine propiori, res est econtrario illius, scilicet, quia est longitudo uespertina tunc ueneri quidem in ultimo longitudinis suae in meridie, et mercurio quidem in ultimo longitudinis suae in septentrione, et sunt istae duae diametri in superficie orbis ecentrici, et in superficie orbis signorum, quando centrum orbis reuolutionis est in unoquoque duorum nodorum. Motus autem aequalis extremitatum harum diametrorum est super circumferentias horum circulorum paruorum in omnibus stellis. Non sunt ergo in circuitu centrorum eorum, sed in circuitu punctorum, quorum egressio a centris eorum est similis egressioni centrorum orbium ecentricorum a centro orbis signorum, et significo per assimilationem, ut sit proportio eius quod est inter duo centra ad medietatem diametri circuli parui, sicut proportio eius quod est inter duo centra in orbe ecentrico ad medietatem diametri suae, et ut sit locus augis eus a parte septentrionali eius cum loco augis ecentrici a parte septentrionali, per hoc enim praeparatur, ut sint extremitates harum diametrorum in quartis horum circulorum conuenientes centro orbis reuolutionis in quartis orbis signorum. Et postquam declaratus est ei modus secundum quem currit res in istis declinationibus et motibus earum, incepit post illud declarationem quantitatum cuiusque earum, scilicet quantitatum arcuum circulorum magnorum transeuntium per orbem signorum, et per duos polos orbium ecentricorum. Dixit ergo, quod ipse considerauit unamquanque duarum stellarum ueneris et mercurij orbibus reuolutionum earum ambarum in longitudine longiore et propiori ecentrici, et ipsae ambae erant propinquae longitudini longiori et propiori orbis reuolutionis. Inuenit ergo longitudinem utrisque ab orbe signorum, ueneris quidem ad septentrionem semper quasi sextam partis, et mercurij quidem ad meridiem semper quasi medietatem et quartam partis, et hoc est ultimum declinationis orbium ecentricorum duorum utriusque. Et similiter considerauit ambas, et ipsae erant in ultimo longitudinis suae a sole, quae sunt contrariae, inuenit ergo aggregationem duarum longitudinum earum quae sunt contrarie ab orbe signo rum quasi quinque partium. Stellae quidem ueneris minus in iu ed. longitudine longiori ecentrici quinque partibus, et