⟨III.6⟩

⟨III.7⟩ De ea que secundum medium in Solis progressum epochi

Reliquo vero existente epochim plani motus Solis constituere ad particularium quaque vice progressum considerationes, fecimus et huiusmodi expositionem, consequentes quidem universaliter rursum et in Sole et in aliis nobis ipsis diligentissime observatis progressibus, reducentes vero in ipsis epocharum constitutiones in principium Navonassari regni per demonstratos medios motus, a quo tempore et antiquis observationes habemus ut in universum usque nunc salvatas. Esto ergo omocentricus quidem ei qui per media animalia circulus ABG circa centrum D, excentricus vero Solis circulus EZI circa centrum T, per utraque vero centra et E apoguion diametros EAIG. Subiaceat vero B punctum zodiaci autumpnale, et copuletur BZD et ZT, cathetus autem TK ab T in ZD eductam protrahatur. Quoniam B autumpnale punctum continet Chelarum principium, G vero periguion Sagittarii v et dimidium, BG vero periferia graduum est lxv et xxx, et BDG ergo angulus, hoc est TDK, qualium quidem sunt iiii recti ccclx, talium lxv et xxx, qualium vero duo recti ccclx, talium cxxxi. Quare et que quidem super TK rectam periferia talium est cxxxi, qualium que circa DTK orthogonium circulus ccclx. Ipsam vero subtendens recta TK talium cix et xii, qualium est DT diametros cxx, qualium ergo est DT quidem recta v, ZT vero ypothenusa cxx talium et TK quidem erit iiii et xxxiii, que vero super ipsam periferia talium iiii et xx, qualium est qui circa TZK orthogonium circulus ccclx. Quare et TZK angulus, qualium quidem sunt duo recti ccclx, talium est iiii iet iet] et V₂F₁ xx, qualium vero iiii recti ccclx, talium ii et x. Eorumdem vero erat BDG angulus lxv et xxx, et reliquus ergo ZTI, hoc est ZI excentrici periferia, graduum est lxiii et xx. Quando ergo in autumpnali equinoctio est Sol, perigion, hoc est Sagittarii gradus v et dimidium, precedit medie motus gradus lxiii et xx ab apoguio vero, hoc est secundum Geminos gradibus v et xxx, distat medie in consequentia gradibus cxvi et xl.

Hoc autem considerato, quoniam in primis a nobis observatis equinoctiis unum diligentissime sumptorum factum fuit equinoctium autumpnale xvii^o anno Adriani, secundum Egiptios Athir vii^a, post duas ad proximum horas equinoctiales a meridie manifestum quoniam, secundum illud tempus Sol medie delatus distabat ab apoguio secundum excentricum circulum in consequentia gradibus cxvi et xl. Verum a Navonassari quidem regno usque ad Alexandri mortem anni colligentur secundum Egiptios ccccxxiiii, ab Alexandri vero morte usque ad Augusti regnum autem ccxciiii. A primo autem anno Augusti secundum Egiptios eius que in Thot prima meridiei, quoniam epochas constituimus a meridie, usque xvii annum Adriani Athir vii^a post ii^{us iius] duas V₂} equinoctiales horas a meridie anni fiunt clxi et dies lxvi et hore equinoctiales ii. Et a primo ergo anno Navonassari secundum Egiptios Thot prima meridiei usque tempus expositi autumpnalis equinoctii, colligentur anni egiptiaci dccclxxix et dies lxvi et hore equinoctiales ii. Verum in tanto tempore Sol medie movetur post omnes circulos gradus ccxi et xxv ad proximum. Si ergo eis que secundum expositum autumpnale equinoctium distantie ab apoguio excentrici gradibus cxvi et xl apponamus unius circuli gradus ccclx et a factis dempserimus ccxi gradus et xxv eius que secundum medium tempus epoysie, habebimus