⟨V.8⟩ De universali compoto Lune

Quotienscumque ergo voluerimus per expositionem canonii compotum lunaris anomalie facere, sumentes eos qui secundum subiacens in Alexandria tempus medios motus Lune et longitudinis et remotionis et anomalie et latitudinis secundum subobstensum subobstensum] corr. ex obtsensum V₃ subostensum V₂F₁ modum collectum primum remocionis numerum duplicantes semper et aufferentes, si habuerimus, circulum inferentesque in anomalie canonium adiacentes ipsi gradui in iii^o selidio, numero quidem duplicato usque clxxx graduum existente, apponemus anomalie gradibus mediis, excedente vero clxxx, auferemus ab ipsis et factum examinatum anomalie numerum inferemus in idem canonium, et adiacentem ipsi prosthaferesim in iiii^o selidio et adhuc adiacentem in v^o selidio differentiam describemus seorsum. Post hec vero et duplicatum medie revolucionis numerum inferentes in eadem selidia, quod utique adiacebunt ipsi lx^a in vi^o selidio, totidem lx^a sumentes eius, quam descripsimus differentie, apponemus semper exposite quarti selidii prosthaferesi et collectos gradus, si quidem anomalie examinatus numerus usque clxxx gradus fiunt, fiunt] fuerit V₂F₁ auferemus a longitudinis et latitudinis mediis gradibus, si autem super clxxx, apponemus ipsis, et factorum numerorum eum quidem qui longitudinis eitientes ab ea que secundum epochim moitothesia, moitothesia] moirothesia V₂ ubi utique defecerit, ibi Lunam dicemus esse examinate, latitudinis quidem eum qui a boreali fine inferemus in idem canonium et, quotcumque fuerint adiacentes ipsi gradus in vii selidio latitudinis, totidem distabat ab eo qui per media animalia centrum, Lune in maximo per polos eius scripto circulo, et si quidem illatus numerus in primis fiunt fiunt] fuerit V₂ v versibus, ut ad arctos, si autem in eis qui sub ipsos, ut ad meridiem, primo quidem numerorum selidio continente eum qui ab arctis ad meridiem eius progressum, si vero secundo Si vero secundo] secundo vero V₂ eum qui a meridie ad arctos.

⟨V.9⟩ Quoniam cura nulla digna fuit differentia in sinzugiis penes excentricum Lune circulum

Quoniam vero consequens est dubitare aliquos, nunquando et circa sinodos et panselinia et eas que in ipsis eclipses cura digna aliqua differentia consequatur et per excentricum Lune circulum, propter non semper et omnino in ipsis in ipso apoguiotato centrum contingere epicicli, sed et distare ab ipso periferiam suffitientem dari, propter eas quidem que secundum apoguion positiones in medie consideratis sinzugiis compleri, examinatas vero sinodos et panselinia cum utriusque luminarium anomalia sumi, temptabimus ostendere huiusmodi differentiam nulla cura dignam fallaciam circa apparentia secundum sinzugias potentem operari, etsi non coinvestigetur que penes excentrotica circuli differentia. Esto enim excentricus Lune circulus ABG circa centrum D et diametrum ADG, in qua sumatur eius quidem qui per media animalia circuli centrum secundum E punctum, contraiacens vero ei quod est D prosneuseos punctum secundum Z, et assumpta ab A apoguio AB periferia, scribatur quidem circa B circulus ITKL, copulentur vero BD et IBKE et adhuc BLZ. Quoniam ergo secundum duos modos potest differre que penes anomaliam quantitas eius que secundum A apoguion posicionis epicicli, et propter periguioteron ipsum factum maiorem ad E angulum deprehendere, et propter prosneusim eius que secundum medium apoguion et periguion diametri nequaquam ad E centrum, sed ad Z punctum fieri, plurima autem constituitur que quidem penes primam causam differentia, quando que et penes anomaliam Lune plurima fiunt, fiunt] fuerit V₂F₁ que autem secundum secundam, quando circa apoguion vel periguion Luna fiunt fiunt] fuerit V₂F₁ epicicli, manifestum quoniam, quando ea quidem que penes primam causam differentia plurima contingit, tunc que quidem penes secundam insensibilis erit omnino, propter Lunam in contingentibus epiciclum rectis existentem in multum prostrapheresim indifferentem facere. Possibile autem erit examinatam sinzugiam a mediam differre coutrisque que penes anomaliam differentiis, utriusque luminum huius quidem secundum appositionem existente, illius vero secundum ablationem. Quando vero que penes secundam prosneuseos differentia plurima contingit, tunc que quidem penes primam rursus insensibilis est, propter et totam que penes anomaliam vel nullam vel parvam omnino fieri, Luna circa apoguion vel periguion epicicli contingente. Differt autem examinata sinzugia a medie considerata sola ea que penes solarem anomaliam differentia. Subiaceat ergo Sol quidem plurimam appositionem facies facies] faciens F₁ ii graduum et xxiii, Luna vero primum et ipsa plurimam ablacionem faciens v graduum et i, ut et AEB angulus coutrorumque vii graduum et xxiiii duplicatos contineat xiiii et xlviii, tractaque ab E puncto contingente epicicli ET, copuletur BT cathetus, et adhuc ab D in BE cathetus trahatur DM. Quoniam ergo AEB angulus, qualium quidem sunt iiii recti ccclx, talium est xiiii et xlviii, qualium vero ii recti ccclx, talium xxix et xxxvi, erit utique et que quidem super DM periferia talium xxix et xxxvi, qualium est qui circa DEM orthogonium circulus ccclx, que vero super EM reliquorum in semicirculum cl et xxiiii, et earum ergo que sub ipsis rectarum DM quidem talium erit xxx et xxxix, qualium est DE ypothenusa cxx, EM vero eorumdem cxvi et i. Quare et qualium est DE quidem que inter centra x et xix, BD vero que e centro excentrici xlix et xli, talium et DM quidem erit ii et xxxviii, EM vero similiter ix et lix. Et quoniam ab BD deficiens eo quod ab DM facit quod ab BM, fit et BM quidem recta xlix et xxxvii, BME vero tota talium lix et xxxvi, qualium est et BT que e centro epicicli v et xv, et qualium ergo est EB ypothenusa cxx, talium et BT quidem recta erit