latitudinem et non equitemporaliter neque eum qui per media animalia circulum semper transiens, neque ad eum qui secundum latitudinem eius transitum restituta, sine inventione vero anomalie ipsius restituti temporis secundum neccessarium neque aliorum periodos sumere possibile utique fiet, secundum omnes partes tamen zodiaci et medias et maximas et minimas per particulares observationes apparet mota et secundum partes borealissimas et australissimas et secundum ipsum qui per media animalia circulum facta, querebant convenienter antiqui mathematici tempus aliquod, per quantum semper Luna equaliter moventur moventur] moveretur V₂ secundum longitudinem, velut hoc solo anomaliam potente restituere. Apponentes ergo observationes lunarium eclipsium, propter quas diximus causas, considerabant que utique multitudinis mensium differentia et equitemporalis fiat semper eque multitudinis distantiis et equales circulos contineat secundum longitudinem, vel totos, vel cum aliquibus equalibus periferiis. Universalius ergo adhuc antiquiores tempus hoc suspicabantur omne omne] esse V₂F₁ dierum vidlxxxv et tertiam. Per tantum enim ad proximum videbant menses quidem completos ccxxiii, restitutiones autem anomalie quidem ccxxxix, latitudines autem ccxlii, circunciones vero latitudinis latitudinis] om. V₂F₁ longitudinis ccxli, et adhuc quot et Sol assumit xviii circulus circulus] circulis V₂F₁ in predicto tempore gradus x iii ii, velut restitutione ipsorum ad applanas stellas considerata. Vocaverunt autem tempus istud periodicum, velut primum in unam restitutionem ducens ad proximum differentias motuum et, ut ex totis diebus ipsum constituerunt, triplicaverunt vidlxxxv dies et iii^a et habuerit habuerit] habuerunt V₂F₁ dierum numerum xixdcclvi, quem vocaverunt exeligmon, idest evolutionem, et alia vero similiter triplicantes, habuerunt menses quidem dclxix, restitutiones vero anomalie quidem dccxxvii, latitudines vero dccxxvi, circumcursus vero longitudinis dccxxiii, et adhuc quot et Sol assumit liiii circulis gradus xxxii. Iam tamen rursum Yparcus arguit et a Caldeacis et ab eis que secundum ipsum observationibus ratiocinans non habentia se hec examinate. Demonstrat enim per quas exposuit observationes quoniam primus numerus dierum per quot semper eclipticium tempus in equalibus mensibus et in equalibus motibus revolvitur cxx est adhuc etiam vivii dierum et unius hore equinoctialis, in quibus menses quidem perfectos invenit xxxcclxvii, totas vero anomalie restitiones restitiones] restituciones V₂F₁ iiiidlxxiii, zodiacos vero circulos iiiidcxii defitientes gradus vii et dimidium ad proximum, quot et Sol in cccxlv circulos deficit rursum, velut restitione restitione] restitucione V₂F₁ ipsorum ad applanas stellas considerata. Unde invenit et menstruum et medium tempus, distributa dierum preiacente multitudine in iiiicclxvii menses, dierum collectionem xxix xxxi lviii xx ad proximum. In tanto ergo tempore que ab eclipsi lunari in eclipsi simpliciter redditas equales distantias demonstrat, quare manifestum fieri restitui anomaliam ex semper, per tantum tempus tantosque menses contineri et equalibus secundum longitudinem periodis iiiidc xi assumi gradus equales ccclii et dimidium consequenter eis que ad Solem coniugationibus. Si quis autem non ab eclipsi lunari in eclipsi numerum mensium inquirat, solum vero eum qui a sinodo vel panselinio in similem sinzugiam, inveniet utique adhuc minorem restitutionem et anomalie et mensium numerum, sumens solum ipsorum communem mensuram xvii, que colligit menses quidem ccli, anomalie vero restitutiones cclxix. Nondum tamen preiacens tempus invenietur et eam que secundum latitudinem perfitiens restitionem restitionem] restitucionem V₂F₁. Redditio namque eclipsium dumtaxat et temporis et secundum longitudinem periodorum apparebat salvans equalitates, minime autem ad quantitates et simillitudines obscurationum a quibus et latitudo deprehenditur. Iam vero presumpto anomalie restitutio restitutio] restitutivo V₂ tempore, apponens rusum Yparcus distantias mensium similles secundum omnia extremas eclipses habentium et quantitatibus et temporibus obscurationum, in quibus nulla facta est differentia penes anomaliam, quare propter hoc et secundum latitudinem transitum restitutum apparere, demonstrat et huiusmodi periodum perfectam in mensibus quidem vcccclviii, periodis vero latitudinariis vcccxxiii. Modus ergo quo ad tales conceptiones usi sunt qui ante nos talis erat. Quoniam vero neque simplex, neque facilis, secundum multa et non fortuita indiges indiges] indigens V₂F₁ instantia, ita utique intelligemus. Ut enim demus examinate equalia invicem distantiarum tempora inveniri, primum quidem nulla utilitas est quod huiusmodi, neque Sole eam que penes anomaliam differentiam vel nullam vel eamdem fatiente secundum utrumque utrumque] utramque V₂F₁ distantiarum. Si enim non hoc contingat, fiat autem adhuc, ut dixi, penes anomaliam eius differentia, neque ipse erit in equalibus temporibus equales circuitiones faciens, neque manifestum quoniam Luna. Si enim verbi causa utraque quidem comparatarum distantiarum post tota et equalia annua tempora assumat dimidium annui temporis, in tanto vero supermotus Sol contingat secundum primam quidem differentiam ab eo qui secundum Pisces medio motu, iuxta secundam vero ab eo qui secundum Virginem, secundum priorem quidem minus assumens erit Sol semicirculo gradibus iiii^a et dimidio et iiii^a ad proximum, iuxta secundam vero plus semicirculo eisdem gradibus, quare et Lunam in equalibus temporibus post totos circulos secundum priorem quidem differentiam assumere gradus clxxxv clxxxv] clxxv V₂F₁ et iiii, iuxta secundam vero clxxxiiii et dimidium et iiii. Opportere ergo dicimus hoc primum habere differentias circa Solem accidens, vel totos ipsum circulos continere, vel secundum alteram quidem distantiarum eum qui ab apoguio semicirculum supersumere secundum alteram vero eum qui a periguio, vel ab eadem portione incipere secundum utramque differentiarum, vel equaliter distare utrimque vel ab apoguio vel a periguio et secundum priorem eclipsim alterius distantiarum et iuxta secundam alterius. Ita enim utique dumtaxat vel nulla vel eadem fiet distantiam penes anomaliam ipsius secundum utramque distantiarum, quare et equales supersumptas fieri periferias, vel alterius alterius] alternis V₂F₁, vel et alternis et omalis. Secundum autem arbitramur oportere et circa cursus Lune simillem instantiam facere. Hoc enim indiscreto manente, contingens rursum apparebit et Lunam multotiens equales periferias secundum longitudinem in equalibus temporibus superassumere posse, non penitus et anomalia ipsius restituta. Continget autem huiusmodi, sive secundum utramque distantiarum ab eodem secundum appositionem vel eodem secundum ablationem cursu faciet principium et non in eundem desinet, sive secundum alteram quidem a maximo cursu incipiens in minimum cursum desinat, secundum alteram vero a minimo cursu in maximum, sive equaliter distent utrimque ab eodem minimo vel maximo cursu et alterius distantie primus cursus et alterius postremus, unde quodcumque istorum