sus condiametrales orbium revolutionis earum moventur in latitudine ad duas partes oppositas, in Venere autem et Mercurio moventur motu duorum orbium revolutionis earum ad partem unam et eandem in latitudine, in Venere quidem ad septentrionem semper, et in Mercurio ad meridiem semper; et quod orbium revolutionum diametri que transeunt per longitudines longiores eorum que videntur, cum fuerit in superficie orbis egredientis centri, incipiunt a loco illo moveri super circulos parvos apud extremitatem eorum que est longitudo propinquior – et hi circuli sunt summe recessionis in latitudine et sunt ortogonaliter super superficies orbium egredientium centrorum, et centra eorum sunt posita in eis, et moventur secundum equalitatem cum cursibus et secundum consequentiam cursuum in longitudine ab uno duorum principiorum que sunt super sectionem harum superficierum et superficierum orbium revolutionis versus septentrionem secundum radicem secundum quam agitur cum eis in superficiebus orbium revolutionis, sed in revolutionibus eorum in quarta quidem prima ad partem septentrionalem, et illud manifestum est, et in quarta secunda ad superficiem orbis egredientis centri a capite, in quarta vero tertia ad finem meridianam, in reversione autem reliqua ad superficiem in qua fuit principium initii rei; et quod principium huius separationis et reversionis in Saturno quidem et Iove et Marte erit a sectione que est in nodo ascendente, in Venere autem erit a longitudine propinquiore orbis egredientis centri, sed in Mercurio erit a longitudine longiore orbis egredientis centri – diametri vero orbium revolutionis erecte ortogonaliter super diametros quarum precessit relatio in stellis quidem tribus faciunt, quemadmodum diximus, semper equidistantiam superficiei orbis signorum, et quamvis reflectantur ab ea, earum tamen reflexio non habet quantitatem de qua sit curandum, Venus autem et Mercurius, quando fuerint in superficie orbis signorum, incipiunt sic ab illo loco quod moventur super circulos parvos ac si ipsi essent positi apud extremitates eorum sequentes, et hi circuli sunt equales etiam summe recessionis in latitudine et sunt ortogonaliter super superficiem orbis signorum, et centra eorum sunt posita super diametros equidistantes superficiei orbis signorum, et ipsi moventur motu equali in velocitate illis diametris aliis ab uno duorum principiorum que sunt super sectionem horum circulorum parvorum et superficierum orbium revolutionis versus septentrionem etiam secundum radicem secundum quam agitur, et differunt secum extremitates harum diametrorum positarum que sunt vespertine secundum similitudinem illius ordinis eiusdem cuius precessit relatio, et illud manifestum est; et quod per istas diametros etiam sunt principia separationis et reversionis opposita, in stella quidem Veneris ex nodo qui est super medietatem circuli que est additionis, et in stella quidem Mercurii ex nodo qui est super medietatem circuli que est diminutionis. Iam vero oportet ut sciatur ex re horum circulorum parvorum super quos est motus orbium revolutionis quod ipsi etiam dividuntur in duas medietates et duas medietates super superficies in quibus dico quod circa eas est motus declinationum et quod hoc modo tantum preparatur ut sit cursus earum in latitudine in equalibus partibus duabus semper. Eorum autem revolutio secundum motum equalem non est circa centrum quod est eis proprium, sed super centrum aliud, et est illud quod facit per considerationem suam ad circulum parvum egressionem a centro similem illi quam facit stella in longitudine per considerationem suam ad orbem signorum. Et illud est quia cum ponitur tempus reversionum equale in orbe signorum et in circulo parvo et ponuntur etiam cursus in quartis in unoquoque eorum oppositi adinvicem secundum quod videtur, tunc revolutio circuli parvi si fuerit super centrum quod est ei proprium, non preparatur quod diximus omnino, propterea quod cursuum per circulum parvum in unaquaque quartarum sunt tempora equalia, et sunt cursus orbis revolutionis in orbe signorum, et sunt cursus qui videntur non equalium temporum propter orbem egredientis centri positum in unaquaque earum. Quod si fuerit super centrum cuius situs est sicut situs centri orbis egredientis centri et in quartis oppositis orbis signorum et circuli parvi, tunc reversiones declinationum complentur in temporibus equalibus. Neque estimet aliquis quod harum radicum et eis similium sit difficilis casus, ad hoc ut ponat speculationem suam ad ea que exemplificavimus sicut eius speculatio est ad id quod est ex rebus que accipiuntur ingenio et subtilitate artis et quarum est etiam difficilis casus. Et illud est quia non oportet ut considerentur res divine per res humanas neque ut elevetur ad certificandum cuius nobilitatis et valitudinis hec est summa cum acceptione exemplorum eius a rebus que sunt in ultimo longitudinis ab eius similitudine neque ad res que currunt secundum exemplum unum ex rebus que non sunt ita, neque in una horarum. Neque est maior dissimilitudo quam rerum quibus accidunt impedimenta ab omni parte a rebus quibus non accidit impedimentum, neque ab aliis neque a seipsis. Sed non oportet nisi ut inquirat in ultimo, quo possibile est, ut conveniat motibus qui sunt in celo simplicibus quod est ex radicibus secundum quas currit res eorum. Quod si non preparatur illud, inquirat ex radicibus quod est possibile ut sit eis conveniens et aptum. Si autem invenerimus aliquo modorum unamquamque rerum que videtur in eo comitantem illas radices que ponuntur neque ab eis diversas, non erit ad negandum quin similis huic compositioni et permixtioni iam accidat celestibus motibus lo