trum orbis medii signorum et super punctum D diametri ADG, super quam sit centrum orbis signorum, scilicet locus visuum aspicientium, punctum E, et sit super punctum A longior longitudo, et sit punctum G longitudo propinquior, et secabo lineam DE in duo media super punctum R, et describam circulum super centrum R, et secundum longitudinem equalem DA manifestum est quod ipse erit equalis circulo ABG, super quem sint H, T, K, et describam super centrum T orbem revolutionis, supra quem sint L, M, et protraham lineam LTMD, et ponam primum ut sit superficies in qua sunt orbes centrorum egedientium declinata a superficie orbis signorum et quod sit superficies orbis revolutionis declinata a superficie orbium centrorum egredientium propter transitum stellarum in latitudine secundum quod declarabitur nobis in eo quod narrabimus de eis. Propter alleviationem autem transituum earum in longitudine imaginabimur ut sint omnes stelle in superficie una, que est superficies orbis signorum, propterea quod non est diversitas in longitudine ulla habens quantitatem propter has duas declinationes secundum quantitatem que declarabitur de diversitate que apparet cuiusque stellarum secundum seipsam. Et post illud dico quod superficies quidem tota movetur equaliter ad successionem signorum super centrum E et movet longitudinem longiorem et longitudinem propinquiorem cuiusque earum in omnibus centum annis parte una. Diametrus vero LTM, que est orbis revolutionis, revolvit etiam centrum D equaliter ad successionem signorum secundum quod sequitur reversio stelle in longitudine, et revolvit cum ea duo puncta L et M, que sunt orbis revolutionis, et revolvitur punctum T, quod est centrum orbis revolutionis, super orbem egredientis centri, supra quem sint H, T, K. Et movetur stella etiam supra circulum LM orbis revolutionis equaliter. Et ponit etiam eius reditionem ad diametrum que declinat semper ad centrum D secundum quod sequitur revolutio media, que est diversitatis eius que est propter Solem, et est eius motus localis a puncto L, quod est longitudo longior ad successionem signorum. Et illud est quod oportuit nos demonstrare.

Proprietas vero modi Mercurii declarabitur nobis ita: Describam orbem centri egredientis qui est diversitatis, supra quem sint A, B, G, supra centrum D, et diametri quidem que transit super punctum D et super punctum E, centrum orbis signorum, et super punctum A, quod est longior longitudo, supra quam sint A, D, E, G, et assumam de linea AG lineam ad partem puncti A, quod est longitudo longior, equalem linee DE, supra quam sint D, R. Cum ergo fuerint res que sunt in forma secundum habitudinem suam, scilicet cum fuerit tota superficies revolvens longitudinem longiorem, et reduxerit eam super centrum E ad successionem signorum, et fuerit motus stelle in orbe revolutionis secundum quantitatem RDE sicut in aliis stellis, et fuerit linea DK revolvens orbem revolutionis super centrum D secundum equalitatem ad successionem signorum, et fuerit motus stelle in orbe revolutionis propinquus motui stellarum aliarum, erit hic centrum orbis egredientis alius. Et ipse est super quem semper est centrum orbis revolutionis in omni hora. Quoniam ipse etiam est equalis primo revolutum supra punctum R contra revolutionem orbis revolutionis, scilicet contra successionem signorum equaliter et secundum cursum equalem cursui eius. Et erit illud quod revolvit ipsum linea RHT donec sit reditio cuiusque duarum linearum DB et RHT ad puncta partium orbis signorum in anno uno vice una. Et manifestum est quod reditio cuiusque earum ad alteram erit duabus vicibus. Et erit longitudo semper centri orbis egredientis alius a puncto R cum linea equali cuique duarum linearum ED et DR, et est linea RH, donec sit circulus minor, quem describit per motum suum, qui est contra successionem signorum, supra centrum R et cum longitudine RH transiens semper per punctum D, quod est centrum egredientis orbis fixum primum, et sit orbis centri egredientis motus semper descriptus super centrum H et cum longitudine HT, que est equalis linee DA, sicut est hic orbis TK, et sit centrum orbis revolutionis semper super ipsum, sicut est hic punctum K. Et illud est quod nos oportuit demonstrare.

Et etiam poterimus consequi declarationem scientie eius quod edidimus ex eo quod diximus per id quod declarabitur quando sciemus quod est cuiusque stellarum ex quantitatibus. Et declarabuntur cum hoc manifestiore declaratione in locis pluribus cause que moverunt nos ad operandum secundum hunc modum. Et quia revolutionum que sunt in longitudine non sunt reditiones cum reditionibus partium orbis medii signorum et non cum longitudinibus longioribus et longitudinibus propinquioribus que sunt orbium centrorum egredientium propter motum eorum localem, tunc propter illud quod posuimus de motibus in longitudine secundum hunc modum quem posuimus non continet reditiones que videntur apud longissimam longitudinem, que sunt orbium centrorum egredientium, sed continet reditiones que sunt ad puncta duorum tropicorum et duarum equalitatum secundum quod sequitur tempus nostri anni. Demonstrabo autem prius secundum hos modos, cum fuerit longitudo transitus stelle medii in longitudine quantitatis unius a duobus lateribus longitudinum longiorum aut propinquiorum, quod tunc erit diversitas que videtur propter orbem signorum quantitatis unius in unaquaque duarum longitudinum et longi