dum erit ut ecentricitas ipsa eliciatur.

⟨XI.11⟩ 11. Unaqueque trium habitudinum quantum ab auge ecentrici vel eius opposito distet quantumque centrum ecentrici a centro mundi removeatur conicere.

Descripto ecentrico super K centro ponatur in eo corda GE, cuius quidem punctus G sit nota tertie habitudinis superius memorate, et super circumferentiam eius due note A B reliquarum habitudinum. Sitque K centrum intra hanc portionem EABG. Diameter autem ecentrici que per centrum eius et centrum mundi transit sit LKDM, sitque D centrum mundi et L aux ecentrici. Ducatur denique ad cordam GE perpendicularis KZ, que continuetur in S punctum circumferentie. Precedens autem duas lineas ED et DG respectu diametri ecentrici notas effecit. Dempto igitur quod ex earum altera in alteram fit ex quadrato semidiametri, manebit quadratum linee KD notum; quare et ipsa linea nota, que scilicet est distantia duorum centrorum.

Preterea EZ medietas corde EG nota est, quare ZD nota erit. Et angulus Z est rectus; igitur angulus DKZ scitus erit, et arcus GM GM] corr. in SM cognitus. Sed et arcus GS notus est quoniam ipse est medietas arcus GSE cogniti. Quare collectis duobus arcubus GS et SM efficietur totus arcus GSM cognitus, quem si ex semicirculo proiecerimus, residuabitur arcus LG notus, qui est distantia tertie habitudinis ab auge ecentrici. Item arcus BG notus erat, quo dempto ex LG manebit LB arcus distantie secunde habitudinis ab auge notus. Quo denique ex arcu AB reiecto, manebit arcus AL cognitus, qui est distantia prime habitudinis ab auge, quod intendebamus.

⟨XI.12⟩ 12. Ut viciniores ad precisum veniamus arcus parvos sive angulos discernere.

] although unclear, the center of the world is labelled ‘E’ Satis iam constare censeo quamobrem arcus huiusmodi parvi inquirantur. Epiciclum deferat circulus NA super centro D lineatus, cui alius equalis LM super centro Z statuatur, quem vocant equantem. Sitque in circulo NA punctus A prime habitudinis, et in diametro LZDM punctus E centro mundi serviat. Productis itaque lineis EA, DA, ZAS, et ES, duabusque perpendicularibus DH et ET, angulum AES querimus. Ex premissa autem angulus LZA notus erat, quare modo sepe dicto omnes linee DH, HZ, ET, TH respectu linee DZ et respectu semidiametri ecentrici note erunt. Propter lineam igitur AD, scilicet semidiametrum ecentrici, et lineam DH, nota erit AH, et inde tota AT, AT] corr. ex ^†H^†T V₂; HT W ex qua et linea ET cognoscetur AE. Unde etiam angulus EAT scitus erit. Quod si iunxerimus duas lineas notas ZS, scilicet semidiametrum, et ZT, fiet tota TS scita. Propter quam et lineam ET patefiet linea ES et angulus EST, quem si ex angulo EAT extrinseco minuerimus, relinquetur angulus AES inventus, qui querebatur. In habitudine vero secunda simili siligismo siligismo] i.e. ‘silogismo’ ex angulo LZS omnium linearum DH, HZ, ET, et TH ad lineam DZ proporciones note erunt; quare unaqueque earum respectu semidiametri ecentrici nota erit. Ex lineis autem DB et DH nota erit BH, cui adiecta HT fiet tota BT scita. Propter quam et lineam ET, scietur linea EB cum angulo EBT. Linee autem SZ et ZT note cum ET notificabunt lineam