relinquant relinquant] corr. in relinquetur QZL equalis PZM. Sed ipsi sunt due longitudines Veneris maxime a medio loco Solis et contrarie ad hunc situm epicicli in ecentrico et planete in epiciclo, maxime quidem propter ZL et ZM contingentes epiciclum, contrarie vero quod una earum vespertina sit, alia matutina.
⟨IX.9⟩ 9. In Mercurio quoque idem indubitanter accidere.
In linea recta AN punctus A sit centrum orbis signorum, B centrum motus regularis; G vero punctus tantum a puncto B distans quantum B ab A, sit centrum parvi circuli cuius circumferentiam centrum ecentrici deferentis epiciclum describit. Ponamque epiciclum in duobus sitibus super centris D et E sic quod productis lineis DB et EB fiant anguli GBD et GBE equales. Ob hoc enim epiciclus equales a longitudine longiore habebit distantias. Deinde a centro mundi, quod est A, duco duas lineas quarum una AL, alia AM contingentes epiciclum in L et M, in quibus contactibus ad imaginationem putemus stellam esse. Ab A quoque ducte sint AE et AD, et due semidiametri epicicli sint DL EM. Iam dico duos angulos ADB et AEB itemque duos DAL et EAM inter se equales. Super puncto enim G statuo angulum NGZ equalem angulo GBD posita GZ equali GB, similiter angulum NGH equalem angulo GBE posita GH equali GB. Ductisque lineis ZD et HE planum est ex supradictis propter equalitatem motum centri epicicli quidem super B et centro ecentrici super G in partes contrarias, duo puncta Z et H vices habere centri deferentis epiciclum ad hos duos situs epicicli. Item ZG continuata occurrat BD in O. Similiter HG continuata occurrat BE in Q. Denique a puncto Z descendat ZT perpendicularis super BD, et similiter ab H descendat HK perpendicularis super BE. Quia itaque duo anguli NGZ, NGZ] et NGH add. i. m. et ob hoc OGB, et GBO sunt equales duobus GBQ et QGB latere GB communi, erit angulus BOG equalis BQG, et BO equalis BQ, similiter GO equalis GQ. Et cum GZ et GH sint semidiametri circuli parvi, tota ZO equalis erit toti HQ. Sed angulus ZOT equalis est angulo HQK quod ZOB sit equalis HQB, et anguli T et K sunt recti. Quare TO equalis QK, et perpendicularis ZT equalis perpendiculari HK. Ideoque BT equabitur BK. Item ZD equalis est HE quod utraque sit semidiameter ecentrici, et ZT equalis HK, et anguli T et K recti; ideo DT equalis erit EK. Quare tota BD equalis toti BE. Et facta BA communi duobus angulis DBA et EBA equalibus, fiet AD equalis AE et angulus BDA equalis angulo BEA, qui sunt anguli diversitatis propter ecentricum accidentes. Deinde quia anguli L et M sunt recti et due linee AD et DL equales duabus AE et EM, fiet AL equalis AM. Hinc angulus DAL equalis angulo EAM, qui sunt anguli maximi quibus semidiametri epicicli subtenduntur ad hunc situm. Hinc autem sicut in Venere probabis duas longitudines Mercurii maximas a medio loco Solis esse equales.
⟨IX.10⟩ 10. Qualitatibus diversi motus Mercurii cognoscendis viam parare.
Ad qualitatem diversorum